تاریخچه قوطی‌های آلومینیومی
قوطی‌های فلزی بسته‌بندی آبجو و نوشیدنی بیش از ۷۰ سال سابقه دارند. در اوایل دهه ۱۹۳۰، ایالات متحده شروع به تولید قوطی‌های فلزی آبجو کرد. این قوطی سه تکه از ورق قلع اندود ساخته شده است. قسمت بالایی بدنه مخزن مخروطی شکل و قسمت بالایی آن درب قوطی تاجی شکل است. ظاهر کلی آن تفاوت چندانی با بطری‌های شیشه‌ای ندارد، بنابراین در ابتدا از خط پر کردن بطری شیشه‌ای برای پر کردن استفاده می‌شد. تا دهه ۱۹۵۰ خط پر کردن اختصاصی در دسترس نبود. درب قوطی در اواسط دهه ۱۹۵۰ به شکل صاف تکامل یافت و در دهه ۱۹۶۰ به درب حلقه‌ای آلومینیومی بهبود یافت.
قوطی‌های نوشیدنی آلومینیومی در اواخر دهه 1950 ظاهر شدند و قوطی‌های دو تکه DWI رسماً در اوایل دهه 1960 به بازار آمدند. توسعه قوطی‌های آلومینیومی بسیار سریع است. تا پایان این قرن، مصرف سالانه به بیش از 180 میلیارد رسیده است که بزرگترین دسته در کل قوطی‌های فلزی جهان (حدود 400 میلیارد) است. مصرف آلومینیوم مورد استفاده برای ساخت قوطی‌های آلومینیومی نیز به سرعت در حال رشد است. در سال 1963، نزدیک به صفر بود. در سال 1997، به 3.6 میلیون تن رسید که معادل 15٪ از کل مصرف مواد مختلف آلومینیومی در جهان است.
فناوری تولید قوطی‌های آلومینیومی به طور مداوم در حال بهبود بوده است.
برای دهه‌ها، فناوری تولید قوطی‌های آلومینیومی به طور مداوم بهبود یافته است. وزن قوطی‌های آلومینیومی به میزان زیادی کاهش یافته است. در اوایل دهه 1960، وزن هر هزار قوطی آلومینیومی (شامل بدنه قوطی و درب) به 55 پوند (تقریباً 25 کیلوگرم) رسید و در اواسط دهه 1970 به 44.8 پوند (25 کیلوگرم) کاهش یافت. در اواخر دهه 1990 به 33 پوند (15 کیلوگرم) کاهش یافت و اکنون به کمتر از 30 پوند کاهش یافته است که تقریباً نیمی از آن در 40 سال پیش است. در 20 سال از 1975 تا 1995، تعداد قوطی‌های آلومینیومی (با ظرفیت 12 اونس) ساخته شده از 1 پوند آلومینیوم 35 درصد افزایش یافته است. علاوه بر این، طبق آمار شرکت آمریکایی ALCOA، ماده آلومینیومی مورد نیاز برای هر هزار قوطی آلومینیومی از ۲۵.۸ پوند در سال ۱۹۸۸ به ۲۲.۵ پوند در سال ۱۹۹۸ و سپس به ۲۲.۳ پوند در سال ۲۰۰۰ کاهش یافته است. شرکت‌های قوطی‌سازی آمریکایی به طور مداوم در ماشین‌آلات آب‌بندی و سایر فناوری‌ها پیشرفت‌هایی داشته‌اند، بنابراین ضخامت قوطی‌های آلومینیومی در ایالات متحده به طور قابل توجهی کاهش یافته است، از ۰.۳۴۳ میلی‌متر در سال ۱۹۸۴ به ۰.۲۸۵ میلی‌متر در سال ۱۹۹۲ و ۰.۲۵۹ میلی‌متر در سال ۱۹۹۸.
پیشرفت سبک در درب‌های قوطی آلومینیومی نیز مشهود است. ضخامت درب‌های قوطی آلومینیومی از 0.39 میلی‌متر در اوایل دهه 1960 به 0.36 میلی‌متر در دهه 1970، از 0.28 میلی‌متر به 0.30 میلی‌متر در سال 1980 و به 0.24 میلی‌متر در اواسط دهه 1980 کاهش یافته است. قطر درب قوطی نیز کاهش یافته است. وزن درب قوطی همچنان رو به کاهش است. در سال 1974، وزن هزار قوطی آلومینیومی 13 پوند بود، در سال 1980 به 12 پوند، در سال 1984 به 11 پوند، در سال 1986 به 10 پوند و در سال‌های 1990 و 1992 به ترتیب به 9 پوند و 9 پوند کاهش یافت. ۸ پوند، که در سال ۲۰۰۲ به ۶.۶ پوند کاهش یافت. سرعت تولید قوطی به میزان قابل توجهی بهبود یافته است، از ۶۵۰ تا ۱۰۰۰ دور در دقیقه (فقط در دقیقه) در دهه ۱۹۷۰ به ۱۰۰۰ تا ۱۷۵۰ دور در دقیقه در دهه ۱۹۸۰ و بیش از ۲۰۰۰ دور در دقیقه در حال حاضر.
زمان ارسال: ۲۸ دسامبر ۲۰۲۱